İşgücü Piyasası – Hollanda Mesleki Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

İnsan Sermayesi

Hollanda’nın “insan sermayesi” ve “eğitim” alanındaki konumu, diğer uluslararası sıralamalarda çok daha az elverişlidir. Durum ne olursa olsun, ekonomik büyümenin önemli bir bölümünün işgücünün bilgi ve becerilerinden kaynaklandığı artık daha iyi anlaşılan bir gerçektir.

Emek, doğa ve sermaye gibi geleneksel üretim faktörlerinin yanı sıra mesleki bilgi de önemli bir üretim faktörü haline gelmiştir; Mesleki Eğitim ve Öğretim sistemi, aracılık becerileri üretimi ile ulusal ekonominin artan taleplerini karşılamak zorundadır.

Hollanda’da Mesleki Eğitim ve Öğretim eğitimi, orta öğretimin ikinci aşamasının bir parçasıdır. Bu eğitim türü hem sosyal hem de ekonomik olarak kilit bir işlevi yerine getirir. Mesleki Eğitim ve Öğretim sistemi, özel sektör ve kamu sektöründeki birçok meslek için birincil insan sermayesi sağlayıcısıdır.

Hemşirelik personeli, metal işçileri, masaüstü yayıncıları, kuaförler, muhasebeciler, inşaat işçileri, sekreterler vb. tarafından mesleki orta öğretimin üst kademesinde edinilen uzmanlık, bir başka deyişle Hollanda’daki üretim ve hizmet endüstrisinin belkemiğidir.

Bu eğitim biçimine yapılan kamu yatırımı 3,8 milyar Euro’dur; ayrıca çırakların rehberliği için özel katkılar şu anda 1,7 milyar Euro’dur (veriler Merkezi İstatistik Bürosu, 2015). Dolayısıyla, bu becerilerin gelişimi Hollanda hükümeti ve endüstrileri tarafından güçlü bir şekilde desteklenmektedir.

Birçok uluslararası standarttan bakıldığında, Hollanda ekonomisi 2008–20015 arasındaki derin ekonomik krize rağmen önemli ölçüde olumlu bir ekonomik görünüm sergilemektedir. İstihdam seviyeleri hala yüksek ve (genç) işsizliği uluslararası standartlara göre nispeten düşük. İşgücünün yaşlanması, muhtemelen önümüzdeki yıllarda vasıflı işgücü için yeni taleplere yol açacaktır.

Birçok sosyal-kültürel gösterge, uluslararası refah ve refah standartlarına göre yüksek puanlar almaktadır. Ancak sosyo-ekonomik gelişme açısından Hollanda, mali ve ekonomik belirsizliklerin ardından devlet açıklarının azaltılması, şirketlerin yeniden yapılandırılması gibi özel zorluklarla derinden mücadele eden birçok Batılı ülke gibidir.

Göç, entegrasyon ve katılımla ilgili sosyal-kültürel sorunlar var. Bu sorunlar, uzun vadede Hollanda ekonomisinin geleceğini de garanti edecek olan “dayanıklı bilgi ekonomisi” olarak çerçevelenen bir şeyin geliştirilmesi arayışına katkıda bulunuyor.

Mesleki eğitimin dönüşümü ve yeniden tasarımı bu bağlamda ele alınmaktadır. Bu, tutarlılık için rekabet eden üç politika alanında gerçekleşir: (1) mesleki eğitim, (2) işgücü piyasası ve (3) yenilik.

Türkiye işgücü piyasası Özellikleri
türkiye’de işgücü piyasası
Kurumsal işgücü piyasası
Emek piyasası Nedir
2013 yılı ILO verilerine göre dünyada kadınların işgücüne katılma oranı nedir
İdeal işgücü piyasası özellikleri
Emek piyasası özellikleri
İçsel işgücü piyasası özellikleri

Alan 1: Mesleki Eğitim

Mesleki Eğitim ve Öğretim sisteminde yenilik ve bilgi ile ilgili endişeler 30 yıldan daha eskiye dayanmaktadır. Wagner Danışma Komitesi (1981) yeni bir sanayi politikasını savunduğundan ve Rauwenhof Danışma Komitesi (1989) ortak yapım için tartıştığından beri, Hollanda’da mesleki eğitim ve iş birlikleri arasındaki işbirliğinin önemine çok dikkat ediliyor. ‘işe özgü’ niteliklerin üretimi içindir.

1996 tarihli Mesleki Eğitim Yasası üç yönlü bir hedef belirledi: (1) gençleri bir iş için eğitmek, (2) onları daha ileri eğitime hazırlamak ve (3) onları toplumun üyeleri olarak sosyalleştirmek. 1996 yılından itibaren ROC’nin kurulması da bu amaçla başlatıldı, kavram kısa ve uzun vadeli farklı mesleki eğitim biçimlerini fiziksel olarak tek bir çatı altında bir araya getirmekti.

Buradaki fikir, hem ilk eğitim alanında hem de işçilerin ve iş arayanların yeniden eğitim ve sürekli eğitimi açısından eğitim ve işgücü piyasası arasındaki bağlantıyı bu şekilde geliştirmekti. Yönetişiminde, organize sermaye ve emeğin ihtiyaçlarının karşılanmasına önemli bir rol verildi.

Sosyal ortaklar (işveren dernekleri ve sendikalar), niteliklerin ve sınav kriterlerinin tanımlanmasında yer alan Mesleki Eğitim ve Öğretim okulları ile birliktedir. Ayrıca, çırakların iş başında öğrenme yükümlülüklerini yerine getirdikleri toplam 230.000 şirketin tanınmasından ve kalite güvencesinden müşterek olarak sorumludurlar. Böylece, Mesleki Eğitim ve Öğretim sistemi içinde işgücü piyasasının temsilcileri için kurumsal bir konum garanti edilmiştir.

Alan 2: İşgücü Piyasası

Mesleki eğitimle ilgili ikinci bir kurumsal alan, tamamen sosyal ortakların ayrıcalıklarına ait olan işgücü piyasası politikası ve çalışma koşulları alanıdır. Son otuz yılda (1982’deki ünlü Wassenaar anlaşmasından sonra), işgücü piyasası yönetişimi bir ademi merkeziyetçilik ve ince ayar sürecinden geçmiştir, işverenlerin ve sendikaların istihdam koşullarını giderek ademi merkeziyetçi bir düzeyde müzakere ettiği bir “koordineli ademi merkeziyetçilik” girişimi olmuştur. 

Ampirik olarak, Hollanda işgücü piyasasına katılım önemli ölçüde artarak 8 milyon kişilik aktif bir işgücüne ulaşmıştır. 2015’te Hollanda’da Büyük Durgunluk denilen şeyin sonunda, bunların yaklaşık %11’i işsizdi ve işsizlik, her şeyden önce başlangıç ​​yeterliliği olmayan (en azından MBO-2) bu kişiler ve okulu bırakanlar için yoğunlaştı. ) işgücü piyasası içindir.

Buna ek olarak, işgücünün yaklaşık %23’ü esnek istihdam koşullarında çalışmaktadır, bu nedenle gençler normal olarak kariyerlerine belirsiz iş olanaklarıyla başlamaktadır. Sosyal ortaklar, iki taraflı Çalışma Vakfı ve Lahey’deki üç taraflı Sosyal-Ekonomik Konsey gibi geleneksel forumlarında hükümete tavsiyelerde bulunur.

İşverenler ve sendikalar, hem sektör düzeyinde (yaklaşık 200 sözleşme) hem de çalışma koşullarını, çalışma saatlerini, ek sosyal güvenliği ve çalışma ve bakım düzenlemelerini tanımlayan toplu sözleşmeler üzerinde müzakere ederek ulusal politika hedeflerinin uygulanmasına aktif olarak katılırlar. şirket düzeyindedir (yaklaşık 800 anlaşma).

1980’lerden bu yana, Hollanda’daki toplu iş pazarlığı, sektör eğitim fonları (O&O-fondsen) biçiminde sektöre özel eğitim anlaşmalarını içermektedir. Eğitim sözleşmeleri, toplu iş sözleşmelerinin hükümlerinde tanımlanır ve bu sektör eğitim fonlarının idaresi tarafından yürütülür.

Bu eğitim fonlarının kurulları, bu fonların politikalarını belirleyen sendika ve işveren örgütlerinin temsilcilerinden oluşmaktadır. Bu fonların rolü, bireysel sektörler için büyük ölçüde değişmektedir. Mevcut Kabine (2012’de kurulan liberal VVD ve sosyal demokrat İşçi Partisi koalisyonu), toplu pazarlıkla ilgili olarak, hükümet ve işletmeler arasında ortak finansmana dayalı hem sektörel hem de bölgesel Yatırım fonlarının aracını tanıttı.

Halihazırda, yaklaşık 77 sektör ve bölge, birçoğu iş temelli Mesleki Eğitim ve Öğretim programlarının iyileştirilmesine yönelik programları içeren bir yatırım planı taslağı hazırlamıştır (genel olarak bu planların toplam bütçesi sektörler tarafından ödenir ve 300 Milyon Euro da sektörler tarafından ödenir).

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör