Kültürel Dinamikler – Portekiz’de Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Piyasalar

İşgücü piyasasındaki keskin segmentasyon ve ayrıca sabit süreli sözleşmeler ve sözde bağımsız çalışma gibi “atipik” biçimler yoluyla istihdam yoluyla artan başvuru, her şeyden önce gençleri etkiledi. Portekiz toplumunun gerçekçi bir tablosunu ararsak, göz ardı edilemeyecek ek bir faktör olarak hareket eder.

Gelecekte, gençlerin etkili bir profesyonel ve sosyal entegrasyon şansı, önemli ölçüde Portekiz toplumunun, ana hatlarıyla belirtilen işgücü piyasasındaki bu zayıflıklarla tam olarak başa çıkma yeteneğine bağlı olacaktır. Bu zayıflıklar özellikle genç nesiller arasında daha az eğitimli olanlar için zararlıdır.

Bununla birlikte, gördüğümüz gibi, belirli bölgelerde daha belirgin olan aynı kırılganlıklar, daha iyi eğitimli olanları tamamen yarasız bırakmayacaktır. Kabul, genel olarak, eğitim nitelikleri işsizliğe karşı bir kalkandır. Diğer sosyal ve sembolik faydalar bir yana, işgücü piyasasında hala nispeten yüksek getirileri garanti etmektedirler.

Ancak ampirik kanıtlar, eğitimli kişiler için bile, en azından profesyonel bir kariyerin ilk yıllarında, istikrarlı, iyi ücretli bir iş bulma olasılığının, özellikle de kalıcı bir ekonomik kriz durumunda düştüğünü göstermektedir. Bazı lise diplomalarına sahip olanlar için, devlet müdahalesinden geri çekilme ve buna karşılık gelen kamu istihdamındaki kesintiler, bu zorlukların daha da artmasına hizmet edecektir.

Gelişim, Refah ve Yaşam Kalitesi

Taslağını çizdiğimiz Portekiz toplumu tablosu, ek olarak Portekiz toplumunun karşı karşıya olduğu önemli gelişimsel dezavantajlara işaret eden bir dizi yapısal özelliğin altını çizmiştir. Böyle bir tuval, belki de, son birkaç on yılın toplumsal değişiminin, 1974 demokratik devriminin destekçileri tarafından hazırlanan ilerici programların çoğunu gerçekleştirmekte başarısız olduğu izlenimini besleyebilir.

Ancak, kalkınmada uluslararası karşılaştırmalar için geleneksel olarak kullanılan bazı göstergelerin ışığında izlenimin kendisi önemli ölçüde düzeltilmelidir. Bunlardan biri olan İnsani Gelişme Endeksi (HDI/PNUD), ‘kişi başına düşen GSYİH’, ‘eğitim düzeyi’ ve ‘yaşam beklentisi’ni birleştiren bileşik bir göstergedir.

İGE’nin Portekiz’e atadığı puanlar, otuz yılda açıkça iyileşmiştir. Kesin olmak gerekirse, 1975’te 0,793’ten 2005’te 0,897’ye yükseldiler. Sırasıyla 0,847 ve 0,943 olan AB15 ortalamasına biraz yakınsama gösteriyorlar. Başlangıç ​​bloğunda çok elverişsiz bir konuma sahip olan Portekiz’in yakınsama yolu, demokratikleşme sürecinin mümkün kıldığı kurumsal reform ile sosyal politikaların nispeten olumlu bir şekilde iç içe geçmesi olmadan karşılanamazdı.

Genç neslin temel eğitimine verilen teşvik, bu olumlu çabanın en sağlam ayaklarından biri olarak duruyor. Bir dizi koordineli önlemin takip edildiği halk sağlığı hizmetinin oluşturulması, treninde başka önemli iyileştirmeleri de beraberinde getirdi.

Bireyin toplum hayatına katılmasında eğitimin Rolü
Toplum ve eğitim
Kültür Dinamikleri nelerdir
Eğitim sosyolojisi
Eğitim Nedir
Kültürel değişim nedir örneklerle açıklayınız
Popüler kültür Nedir
Toplumsal kurumlar Nelerdir

Bunların arasında en az olmayanı, bebek ölüm oranını 1970’te binde 55,5’lik trajik bir orandan 2005’te son derece düşük binde 3,5’e önemli ölçüde düşüren ‘mucizeye yakın’dır. Karşılaştırma için bir temel olarak, 2004 Avrupa için 15 binde 4,1 oldu.

Bu arka plana karşı, Portekiz’in refah sisteminin bazı özel özelliklerini de hesaba katmak yerinde olacaktır. Refah sağlanmasındaki ilk adımlar, 1970’lerdeki ekonomik krizin bir sonucu olarak mali kısıtlama altında olmasına rağmen, Kuzey ve Orta Avrupa ülkelerindeki muadillerinin zaten olgun sistemler olduğu 1970’lerin ortalarına kadar uzanmaktadır.

Portekiz refah devletinin kurumsal çerçevesinin oluşturulması, 1976 Anayasasının onaylanmasıyla başladı. En başından beri, refah devleti hem politik hem de sosyal olarak oldukça kutuplaşmış sorunlarla mücadele etmek zorunda kaldı. 1974’ü takip eden on yıl, büyük şirketlerin millileştirilmesi ve devlet müdahalesi, tarım reformu ve IMF başkanlığındaki ödemeler dengesini ayarlamaya yönelik iki program gibi olaylarla damgasını vurdu.

1985’ten sonra ve AT üyeliğinin gerekliliklerini yerine getirmek için bir dizi önemli reform gerçekleştirilmiştir. Devlet müdahalesini azaltarak kurumları revize ettiler, ekonomideki düzenlemeleri liberal bir yönde uyarladılar, finans sektörüne serbest egemenlik vererek çalışma yasalarına yeni bir “esneklik” eklediler ve ülkeyi Maastricht Antlaşması’nda belirtilen koşullar etrafında hizaladılar. Daha yakın zamanlarda, Avrupa Para Birliği’nin bütçe taleplerini karşılamak için ek çabalar gösterilmiştir. Bu ayarlamalar, bebek Portekiz refah devletine ciddi mali kısıtlamalar getirdi.

Bununla birlikte, Portekiz vatandaşlarının, 30 yıl önce onu karakterize eden embriyonik formdan çok daha gelişmiş bir sosyal koruma sisteminden yararlandığı bugün açıktır. Boşluklara ve belirli tutarsızlıklara rağmen, finansal zorluklardan bahsetmeye bile gerek yok, Portekiz refah devletinin hem demokratik devrimin hem de ülkenin Avrupa Birliği üyeliğinin çok olumlu bir mirasından başka bir şey olarak ayakta durması düşünülemez.

Kısacası, önemli yapısal dezavantajlarla uğraşan ve kısmen AB’nin genişlemesinden, Portekiz refah sisteminden ve dolayısıyla vatandaşların yaşam kalitesinden kaynaklanan mali ve siyasi zorlukların baskısı altında, bu gelişmeden net bir yararlanıcı olmaya devam ediyor. 

Yine de, Portekiz toplumunun yapısındaki eşitsizliklerin ve bölgesel farklılıkların doğası göz önüne alındığında, ademi merkeziyetçilik ve müteakip farklı kamu hizmetlerinin ve sosyal güvenliğin bölgesel düzeydeki entegrasyonu, hala kırılgan olan Portekiz refah sisteminin reformunda çok fazla umut vaat ediyor gibi görünmektedir.

Değer Sistemleri ve Kültürel Dinamikler

Portekiz toplumunda, bu bölümün incelediği ekonomik, demografik, eğitimsel ve politik değişimler, sembolik ve kültürel alandaki önemli değişimlerle iç içe geçmiştir. Bireyin algıları, inançları ve uygulamaları için bir çerçeve sağlayan organize ve nispeten istikrarlı tercihler dizisi olarak değerler, bu genel harekette önemli bir boyutu temsil eder.

Bireyciliğin yükselişi, değer sistemindeki daha fazla ilgiyi hak eden değişimlerden biridir. Bireylerin topluluk veya aile normlarına uyma, kişisel tatmin, zevk ve tüketimi geciktirme ve ailenin veya grubun hayatta kalmasını sağlama eğilimlerindeki bozulma, kişisel hedefler, kişisel başarı ve hırslara dayanan tutum ve uygulamaların iddiasıyla paralel olarak ilerler. benlik merkezlidir.

Eğitim ve kariyer yörüngelerini şekillendirmede oldukça etkili olan bu ikinci tutumlar, aynı zamanda burada ve şimdinin daha yoğun ve anında deneyimlenmesine de yol açar. Bireyciliğe doğru böyle bir ideolojik kayma, aile sevgisinin bağlarını mutlaka gevşetmez ve daha da azı, diğer geleneksel referans noktalarından evrensel bir dışlamayı içerir.

Portekiz’de, bu bölümde daha önce incelenen çeşitli özelliklerden söz edilmeden bu fenomenlerin görülme sıklığı tam olarak anlaşılamaz. Köylü toplumunun yapılarının bozulması durumudur. Aslında, yerelciliğin ve geleneksel toplulukta merkezlenen diğer ideolojik referans noktalarının zayıflamasına yol açtı, böylece Portekiz toplumunun geniş kesimlerinde bireyci özelliklerin ortaya çıkmasını teşvik etti.

Kadınların işe artan katılımı, “ikinci cinsin” nesnel ve öznel özgürleşmesini aşamalı olarak getirdi. Nüfusa eşi görülmemiş bir dizi sosyal hak bahşeden refah devletinin politikalarını pekiştirmek bile aynı yöne gitti.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör