Kurumsal Yönetişim – Portekiz’de Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Kurumsal Yönetişimdeki Uluslararası Eğilimler

Yükseköğretimin yeni yönetişim yapıları, diğer birçok OECD ülkesinde olduğu gibi Portekiz’de de katmanlara ayrılarak karmaşık ve bazen etkisiz yönetişim sistemlerinin bir karışımını yaratmıştır. Yine de yükseköğretim, kurumların ve kaynaklarının karşı karşıya olduğu ortaya çıkan zorluklara ve fırsatlara odaklanan modern ve verimli yönetişim sistemlerine ihtiyaç duyar.

Piyasanın ve toplumun sosyal ve ekonomik ihtiyaçlarına olduğu kadar bilim ve teknolojinin ortaya çıkan fırsatlarına da uyum sağlamaları gerekir.

Yükseköğretimde kurumsal yönetişim ile ilgili olarak en sık atıfta bulunulan konular arasında dış paydaş katılımı, rektörün atanması, kurumsal liderlik, yönetim kurullarının boyutu ve bileşimi, karar almanın etkinliği ve şeffaflığı, kurumların yönetişim ve yönetimi yer almaktadır. (yani, yönetim organı ile rektör arasındaki ilişki), kurumların hükümetlere karşı hesap verebilirliği ile mali ve akademik konulardaki özerklikleri arasındaki denge ve ulusal hedeflere ulaşılması için kurumların desteğidir.

Hükümetlerin tepkileri farklıdır. Bununla birlikte, gözlemlenmesi gereken farklı ve ortak eğilimler vardır. Ek C, birkaç ülkede alınan girişimleri açıklamaktadır. Dış paydaş katılımı konusunda, eğilim, çoğu yükseköğretim kurumunun yönetim kurullarında dış mevcudiyet yönündedir. Başkan genellikle kurum dışından bir kişidir. Dış ve iç üyelik arasındaki dengede farklılıklar vardır.

Rektörün atanmasına ilişkin eğilimler, iç seçim ile kamu reklamı ve rekabet arasında farklılık gösterdiğinden, biraz daha az açıktır. Örneğin İrlanda’da yedi üniversiteden beşi geleneksel olarak rektörlerini/başkanlarını seçmeli olarak atamıştır; son beş yılda biri hariç hepsi halka açık bir şekilde ilan edilen moda geçti. Resim diğer ülkelerde daha az nettir, ancak genel reklam modunun kullanıldığı Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık’ta iyi bir şekilde yerleştirilmiştir.

Çoğu ülkede, kurumsal özerklik ve hesap verebilirlik ile topluluğa ve hükümetlere karşı duyarlılık arasında kurulması gereken denge konusunda büyük bir tartışma var. Eğilim, tartışmalı bir şekilde, hükümet tarafından mikro yönetimin azaltılmasıyla, kurumlar ve hükümetler arasındaki genel anlaşmalara yöneliktir.

Portekiz’deki Mevcut Pozisyon

Portekiz’deki devlet üniversitelerinin ve kamu politekniklerinin özerkliği ve yönetimi kanunla tanımlanmaktadır. Bununla birlikte, hükümet zaman zaman bu özerkliği bireysel müdahale veya düzenleme ile sınırlamak için hareket etmiştir. Bu, gerçek kurumsal özerkliğe bağlılığın gerçekte ne kadar gerçek olduğu sorusunu açıkça gündeme getiriyor.

Ciddi ulusal çıkar meseleleri söz konusu olduğunda hükümetin müdahale etmesi ve hükümet tarafından desteklenen kamu kurumlarının yine de hükümete karşı sorumlu olması gerektiği anlaşılabilirken, bu özerkliği baltalayan ve belirsiz bir belirsizlik yaratan bir düzenleme ve yıllık müdahale modeli var gibi görünüyor. kurumsal yönetim iklimi. Bu tür müdahaleler, özerkliğin uygun şekilde uygulanmasını desteklemek için çok az şey yapar ve kurumsal düzeyde güveni (ve dolayısıyla yenilikçiliği ve girişimciliği) zayıflatma eğilimindedir.

Devlet üniversiteleri ile politekniklerin ortak noktası, akademik ve akademik olmayan kadrolarının devlet memuru olmasıdır; sonuç olarak, maaşlar ulusaldır ve yasalarla kontrol edilir, ancak her kurum kendi personelini işe alır ve hükümet tarafından belirlenen ulusal bir çerçeve içinde onları terfi ettirebilir. Bu, yükseköğretim kurumlarının iç operasyonlarına aşırı müdahalenin bir örneğidir. Ayrıca, her kurum, kadrolu personeldeki herhangi bir artış için Maliye Bakanlığı’ndan izin almak zorundadır. Bu onay her zaman açık değildir (özellikle finansal sıkılık zamanlarında) ve olağanüstü yavaştır.

Üniversiteler ve politeknikler için farklı olan bir takım özellikler vardır. Raporun bu bölümü, bunları ayrı ayrı ele alacak ve bu bölümün ilerleyen kısımlarında tavsiyeler sektöründe bir araya getirecektir.

Kurumsal yönetişim ilkeleri
Kurumsal vatandaşlık Nedir
Yönetişim Nedir
Kurumsal YÖNETİŞİM pdf
Kurumsal yönetişim örnekleri
Yönetişim yapısı
Corporate governance

Üniversiteler

Devlet üniversiteleri, ya devletin dolaylı yönetiminin ya da özerk kamu yönetiminin bir unsuru olarak kabul edilir. Üniversite Meclisi, üst organı, işlevleri (rektör seçimi dahil) ve üyeliği özel olarak düzenlenmiştir. Kanun, tüm üniversitelerin aynı yönetim yapılarına sahip olmasını sağlayacak şekilde çerçevelenmiştir.

Üniversite bünyesindeki birçok iç organın görevleri ve üyelikleri de kanunda belirtilmiştir. Aslında, okullar, fakülteler, enstitüler ve bölümler içindeki organların kapsamını, işlevlerini ve üyeliklerini (bir dereceye kadar) tanımlayacak kadar ileri gider. Görünen o ki, kanun her bir birim (Temsilciler Meclisi, Yönerge Konseyi, Pedagojik Konsey ve Bilim Konseyi) için kişi sayısını öngörmektedir.

Bu organların üyelikleri oldukça fazladır; Arka Plan Raporu, 14 devlet üniversitesinde Üniversite Meclisi üyeliğinin 64 ile 331 arasında, Üniversite Senatosu üyeliğinin ise 36 ile 179 arasında değiştiğini belirtmektedir. Üniversite, bu organlar için operasyonel prosedürleri tanımlayan tüzükler oluşturabilir.

Eşit öğrenci ve akademik personel temsili için özellikle kesin bir hüküm getirilmiştir. Üniversite Meclisinde dış temsil öngörülmemekle birlikte, Senato %15’e kadar dış temsile sahip olabilir (üniversite tüzüğüne tabi); bu üyeler rektör tarafından tavsiye edilir. Üniversitelerin yaklaşık yarısının dış temsilciliğe sahip olduğu görülmektedir. Yüzde, en düşük %3’ten en yüksek %12’ye kadar değişir (hiçbiri sağlanan maksimum değere ulaşmaz).

Politeknik

Kamu politekniklerinin yönetimi için yasal temel, Politeknik Özerklik Yasasında yer almaktadır. Eğitim Temel Kanunu (46/86 sayılı Kanun), Anayasa’da olmasa da politekniklerin özerkliğine atıfta bulunmaktadır. Okullar, her politeknik içinde bağımsız varlıklar gibi görünmektedir. Kanun yönetim organını tanımlarken, politeknik tarafından tasarlanan tüzükler iç organizasyon yapısını tanımlar.

Yönetim yapıları bir başkan, Genel Konsey ve İdari Konsey sağlar. Genel Konsey’e dış katılım, %13 gibi düşük bir düzeyde olmasına rağmen sağlanmaktadır. Başkan, Genel Konsey tarafından seçilir ve politeknik içinden veya dışından olabilir. Politeknik okullarında dış katılım nispeten yüksektir ve Danışma Konseyi’nde ortalama olarak %70’e ulaşmaktadır. Diğer bedenlerde %10 veya daha az bir oranda zayıflar.

Her okulda bir organlar ağı mevcuttur: Müdür veya Yönerge Konseyi, Bilim Konseyi, Pedagojik Konsey, Danışma Konseyi ve İdari Konsey. Politeknikler üniversitelere göre çok daha az özerk görünmektedir. Örneğin, çalışma programları oluşturamazlar veya ortadan kaldıramazlar ve kadroları hükümet tarafından o kadar kontrol edilir ki, personelin yaklaşık %50’si özel sözleşmelerle işe alınır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör