Ortaçağ Eğitiminin Temelleri – Almanya’da Okullar ve Eğitim – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Örneklerin sağladığı birkaç bakış, bu tür eğitmenlerin ortaçağ eğitimine yaptıkları katkılara dair yalnızca ipucu veriyor.
On dördüncü yüzyılın başlarında, Regensburg’un eğitim ortamının temel özellikleri yerindeydi. Alte Kapelle, Katedral ve St. Emmeram okulları ön plandaydı ve burada şehrin çocukları hem şarkı hem de dilbilgisi konusunda giderek daha fazla eğitim alıyorlardı.

Aynı derecede önemli olan dilenci okullar, Batı Hıristiyan âleminin her yerinden öğretmenleri, öğrencileri, kitapları ve fikirleri Regensburg’a getirdi. Her ne kadar öncelikle yetenekli vaizler yetiştirmeyi amaçlasalar da (en aza indirilmemesi gereken bir meslekten olmayan eğitim biçimi), bu tür okulların ve kütüphanelerin varlığı, şehrin entelektüel ve eğitimsel iklimine, çoğu zaman daha az somut yollarla önemli ölçüde katkıda bulunmuştur.

St. Mang, Schottenkloster, Prüfening ve Prüll’ün daha küçük okulları da on dördüncü ve on beşinci yüzyıllarda en azından bazı dönemler için dilbilgisi ve muhtemelen şarkı öğretti. St. Johann, St. Cassian ve St. Ulrich ile bağlantılı şarkı alimleri ve daha küçük kiliselerin ve sunakların çoğu da vardı.

Kadınların eğitimi de tamamen ihmal edilmedi. Dindarlar arasında daha yaygın olmasına rağmen, meslekten olmayan kadınlar, özellikle özel öğretmenlerden bazı sınırlı eğitim fırsatlarına sahipti. Son olarak, Yahudi eğitimi daha geniş Hıristiyan cemaatinden kesin olarak ayrılmış olmasına rağmen, Yahudi entelektüel yaşamının ve kültürünün merkezi olarak Regensburg’un önemi göz ardı edilmemelidir.

Geç ortaçağ Regensburg’daki eğitim ortamının ana hatlarını belirledikten sonra, şimdi okulların içine daha yakından bakıyoruz. İlk olarak, hem süreklilik hem de değişim yönlerine dikkat ederek okulların müfredatlarını ele alacağız. İkinci olarak, sosyal ve ekonomik kökenleri ve kariyer yolları da dahil olmak üzere okulları yöneten ve yönetenlere bakacağız. Son olarak, öğrencilerin kendilerini, deneyimlerini, kökenlerini ve özlemlerini ele alacağız.

OKULLAR İÇİNDE

Ortaçağ Eğitiminin Temelleri

Geç Orta Çağ’ın eğitim yapılarını ve müfredatını anlamak için, bunların içinden büyüdükleri metinsel ve kurumsal gelenekleri göz önünde bulundurmak gerekir. Geç antikitenin mirası ve Karolenj reformları özellikle önemliydi.

Bunlar, geç ortaçağ okul eğitiminin içeriği ve biçimi için temel bağlamı sağlar. Ek olarak, bu miraslar, okullara karşı din adamları ve meslekten olmayan otoriteler arasındaki ilişkiyi karakterize eden müphemliği ve ara sıra düşmanlığı çerçevelemeye hizmet eder.

Ortaçağ eğitimi, geç antik dönem retorik okullarından keskin bir şekilde farklı olmasına rağmen, geç antikiteye kadar uzanan metinlere ve geleneklere çok şey borçluydu. Pierre Riché’nin sözleriyle, “Hıristiyan eğitimi onun varisi olarak değil, rakibi olarak görünse bile.”

Geç antik dönem metinlerinin temel önemi hiçbir yerde temel gramerlerde olduğu kadar belirgin değildir. En popüler ortaçağ dilbilgisi, Aelius Donatus’un (dördüncü yüzyılın ortaları) ürünüydü ve o kadar yaygındı ki, dilbilgisi öğrencilerine genellikle basitçe Donatistler deniyordu.

Priscian’ın dilbilgisi Institutiones Grammaticae (altıncı yüzyılın başları) da tüm Orta Çağ boyunca geniş çapta dolaştı. Sık sık yorumların ve yorumların konusuydu ve Hrabanus Maurus’un dilbilgisi tartışmasının temelini oluşturdu.

Ortaçağ eğitimi için bu dönemin önemi gramerle de sınırlı değildi. Özellikle iki metin, Martianus Capella’nın. Merkür ve Filolojinin Evliliği ve Boethius’un Felsefenin Tesellisi, ortaçağ yedi liberal sanat anlayışının temelini oluşturdu.

Ayrıca, özellikle Hıristiyan eğitimi bağlamında pagan metinlerinin kullanımını ve hatta hayranlığını haklı çıkardılar. Bunlara dilbilgisi, retorik, üslup ve hatta ahlak konularında kılavuzluk etmiş klasik ve geç antik pagan yazarlarının uzun bir listesini eklemek gerekir.

Ortaçağda eğitim anlayışı
Ortaçağda Eğitim Felsefesi
Dünya eğitim tarihi PDF
Ortaçağ dönemi eğitimin genel özellikleri
Orta çağın eğitimin temel özellikleri
Eğitimin Tarihçesi kısaca
Eğitim Tarihi PDF
EĞİTİMİN TARİHSEL TEMELLERİ ders NOTLARI

Klasik antik çağlardan beri, ortaçağ okulları özellikle şairler Terence, Vergil, Horace, Juvenal, Statius, Lucan ve nesir yazarları Sallust, Cato, Cicero ve Seneca’ya düşkündü. Son olarak, Avian masalları hem Latince metinler hem de ahlaki örnekler olarak standart metinler haline geldi.

Ortaçağ eğitimcileri bu yazarlara o kadar değer verdiler ki, gelenek onlara daha sonraki birçok eseri sahte bir şekilde kredilendirdi. Ortaçağ geleneği önemli okul metinlerini Cato (Disticha), Ovid (de Nuce), Vergil (de Viro Bono) Boethius (de Discipuli Scolarium) ve Seneca’ya (de IIII Virtutibus) atfetti.

Geç antikitenin metinsel mirasına ek olarak, ortaçağ eğitimi iki geç antik Hıristiyan kurumunun gelişimine çok şey borçluydu: katedral okulu ve manastır. Beşinci yüzyılın başlarında, St. Augustine, Hippo’daki kilisesinde, kutsal metinlerin okunmasını liberal sanatların incelenmesiyle birleştiren bir rahipler okulu kurdu.

Güney Fransa’da ve Visigothic İspanya’da benzer kurumlara dair kanıtlar vardır. Beşinci ve altıncı yüzyılların katedral okullarından Karolenj dönemininkilere doğrudan bir soy çizgisi olmamasına rağmen, Augustinus örneği, kesinlikle bu okulun yapısını ve müfredatını etkilemiştir. 

Augustine’in katedral eğitim programı tarafından sağlanan emsalden bile daha önemli olan şey, manastır eğitiminin gelişmesiydi. Yedinci yüzyıla gelindiğinde, retorik ve Latin edebiyatına ağırlık veren geleneksel Roma okullarının çoğu ortadan kalkmıştı.

Böylece, manastırlar Batı’da okuryazar kültürün hayatta kalan birkaç yerleşim bölgesinden biri haline geldi. Cassiodorus tarafından altıncı yüzyılda kurulan Vivarium, manastırların Latin edebiyatını ve kültürünü korumadaki rolünün belki de en muhteşem örneğini sunar. Vivarium, çoğu keşişlerin kendileri tarafından üretilen olağanüstü bir kütüphaneye sahipti.

Cassiodorus, Institutiones divinarum et sekülerum litteratum adlı çalışmasında, hem Hıristiyan hem de Hıristiyan olmayan metinleri içeren titiz bir çalışma kursu ortaya koydu. Yine de, Cassiodorus’un çalışmalarının nispeten geniş dolaşımına rağmen, onun kuruluşu, hem çalışma yoğunluğu hem de Hıristiyan olmayan edebiyatı kucaklama coşkusu açısından birçok yönden benzersizdi.

Aynı zamanlarda, ama Cassiodorus’un Calabrian manastırının hoş iklimlerinden bir dünya uzakta olan İrlandalı keşişler, on birinci yüzyıla kadar devam eden bir manevi göç geleneği başlattılar.

Doğu manastırcılığının katı çileciliğinden ve tedavi edilemez bir huzursuzluktan esinlenerek, Britanya Adaları ve kıta boyunca yorulmadan seyahat ettiler, yeni manastırlar kurdular ve mevcut olanları reforme ettiler. Vakıflarının birçoğu ve onlardan gelişen kız evleri, öğrenme ve kitap üretim merkezleri haline geldi.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör