Tek Grup Çalışmaları – Eğitimde Çok Kültürlülüğü Tanımlama ve Tasarlama – Tez Nasıl Yazılır? – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Çok kültürlü eğitime İnsan İlişkileri yaklaşımının savunucuları, aslında sosyal teoriyi anlama ve yaratma olasılığına karşı çalışır. Psişenin sosyo-tarihsel yapısını tanıma pahasına, dünyayı bireyin alemine çökerten insanların davranışlarını psikolojikleştirmek, insanların etrafında ve içinde sosyal olarak neler olup bittiğini yorumlamayı, eleştirmeyi ve genellemeler yapmayı neredeyse imkansız hale getirir.

Yaşamın kişiselleştirilmesini münhasıran kucaklayan eğitimciler, bu nedenle, belirli bir grupla veya paylaşılan bir deneyimle ilişkilendirilmenin ne anlama geldiğini kuramlaştırma olasılıklarını sakat bırakma riskini taşır. 

İnsan İlişkilerinin temel teorik dayanağı, eğitimcilerin daha duyarlı ve onaylayıcı olması gerektiğidir. Uygulamada, bu kavramsal yaklaşımın özünde yatan sorun, yalnızca duyarlılık ve güvenli bir çevre için çabalamanın, iyi ilişkiler fikrine dayanan ve ille de bilinç, sosyal eleştiri ve eyleme dayalı olmayan bir etkileşim paradigması yaratmasıdır.

Çoğu durumda, bir rahatlık bölgesinin oluşturulması, fikirlerin ve varsayımların eleştirel bir şekilde sorgulanmasına izin vermez. Bu sadece eleştirel diyaloğun rolüne ciddi kısıtlamalar getirmekle kalmaz, aynı zamanda böyle bir model ayrımcı değerlerin, inançların ve eylemlerin tartışmasız kalmasına izin verir.

Çok kültürlü eğitim böylelikle güzel, temiz ve tatlı yemek ve eğlenceye indirgenir. Ana Maria Villegas’ın (1988) belirttiği gibi, “Eğitimin politik yönünü görmezden gelen, ezilen azınlık öğrencilerinin eğitim sorunlarına kültürel açıdan duyarlı bilgiler başarısızlığa mahkumdur. Daha da kötüsü, akademik sorunu ve dolayısıyla maskeledikleri sosyal eşitsizlikleri sürdürürken ilerleme yanılsaması veriyorlar ”.

Belki de rahatlık bölgeleri yaratmak, insanların gözlerini ve kulaklarını tartışılan konulara açık tutmak için bir stratejidir; ancak eğitim asla bilinmeyen ve rahatsız olana girmezse ve susturulmuş sesler asla duyulmazsa, baskıcı kurumlar ve kimlikler neredeyse tartışmasız kalır.

Tek Grup
Grup çalışması Nedir
Grup çalışması örnekleri
Grup Çalışmasının avantajları ve Dezavantajları
Grup çalışmasının faydaları
Bireysel çalışma mı grup çalışması mı münazara
Grup çalışmasının zararları
Tek EĞİTİM obs

Çokkültürlülüğün, bireyleri entelektüel açıdan titiz tartışmalardan caydıran, yalnızca çeşitliliği onaylayan nezaket ağzının ötesine geçmesi çok önemlidir. Bu, insanların nereden geldiğini kabul etmeye, başkalarının kötü durumlarına karşı duyarlı olmaya veya diyalog için güvenli bir ortam yaratmaya karşı bir argüman olmayı amaçlamaz.

Daha ziyade, eleştirel katılım olmadan, duyarlılığın tek başına okullarda ve toplumda nelerin değiştirilmesi gerektiğini yeterince ele alamayacağı basit bir tartışmadır.

Eğitimcilerin, herkesin konumunun, deneyimlerinin ve özel ve kamusal yaşamlarındaki algılarının diyalog ve tartışma metni haline geldiği daha eleştirel ve demokratik bir fikir alışverişine izin veren bir alan yaratmaları gerekir.

Farklılıklar üzerinden bilginin, değerlerin ve etkileşimin sosyal inşasını incelerken, fikir, sürecin katılımcıları susturarak veya kimliklerini yargılamayla taciz etmesi değildir. Daha ziyade, süreç, yalnızca ilgili herkesi her türlü baskıyı kabul etme ve sürdürmedeki rollerini kabul etmeye ve buna meydan okumaya zorladığı ölçüde rahatsız edici olacaktır.

İnsan İlişkileri, klişelerin kaynaklarıyla yüzleşmeyerek ve tüm grupların yüzeysel, pozitif tasvirlerinin arkasına saklanarak, Macedo’nun “görmemenin sosyal inşası” ve “inkar yoluyla suç ortaklığı” olarak adlandırdığı şeyi yaratmaya ve sürdürmeye çalışır.

Tek Grup Çalışmalarından Eleştiri ve Sahiplenme

Teoride, Tek Grup Çalışmalarının Eleştirel Çok Kültürlü Eğitim ile pek çok ortak noktası vardır. Bu iki yaklaşım, grubun topluma katkıları ve mücadeleleri hakkında okul çapında bir tartışmayı kucaklar.

Belki de iki kamp arasındaki en güçlü bağlantı, okullaşmanın ideolojik ve dolayısıyla doğası gereği politik doğasının karşılıklı olarak tanınması ve buna bağlı olmasıdır.

Bu, sorgulayıcı bilgi yapılarını ve baskıcı inançlara ve pratiklere itiraz edebilecek alternatif bakış açıları ve karşı söylem dilleri sağlayan eleştiri ve gizem çözme dilleri sağlamayı gerektirir. Bu tür bir etkileşim klişeleri, mitleri ve sosyal eşitsizlikleri kırmayı amaçlamaktadır.

Tek Grup Çalışmaları ve Eleştirel Çokkültürlü Eğitim, sınıf katılımcıları arasında, kültürel analiz türlerini geliştirecek şekillerde öğretmenlerin ve öğrencilerin var olan gerçeklikleriyle olduğu kadar tarihle de sürekli ilgilenmeyi gerektiren siyasi farkındalığın geliştirilmesini de gerektirir. ve dönüştürücü eğitim için temel olan kişisel bağlantılar.

Ne yazık ki, öğrencilerin gerçek yaşamlarını sınıfta keşfedilen ayrımcılık mirasıyla açıkça ilişkilendirmeleri yerine, uygulamada, Tek Grup Çalışmaları, burada ve şimdiden kopuk olarak baskı ile başa çıkma eğilimindedir.

Daha da kötüsü, Sleeter ve Grant’in (1988) belirttiği gibi, bu modelin daha yumuşak bir biçimi genellikle “dört F’ye dönüşür: fuarlar, festivaller, yemek ve halk masalları”. Genel olarak tek bir kursa çöktüğünde, çeşitlilik ve ayrımcılığa bu tür bir yaklaşım, tüm eğitim sürecini zorlamak ve değiştirmek gibi somut bir hedefe ulaşmak yerine, sadece mevcut müfredata eklemekten ibarettir.

Tek Grup Çalışmalarının en büyük kusurlarından biri, tüm ana akım çokkültürlü eğitim modelleri arasında ortak bir sorundur, kimlikleri özselleştirme ve böylece nesneleştirme ve stereotipi yapma eğilimine sahip olmasıdır.

Özcülük, deneyim, bilgi ve bilişsel gelişimle ilgili tutumlar aracılığıyla insanlara temel bir doğa ya da biyolojik bir determinizm yüklemektedir. Monolitik ve homojenleştirici bir bakış açısından, örneğin cinsiyet kategorisi, bireysel karakter ve davranış için büyük bir genelleme ve tek nedenli açıklama olarak görünür.

Bu nedenle, bu model sosyal sınıf, sağlık, ırk, din, cinsellik vb. Arasındaki grup içi farklılıkları görmezden gelme eğilimindedir. Bu tür indirgemeci eğilimin sınırlamalarına işaret eden Sleeter ve Grant (1988), “Spesifik olarak, etnik araştırmalar genellikle belirli bir etnik grubun erkeklerine odaklanır; emek araştırmaları genellikle işçi sınıfından erkeklere odaklanır; ve kadın çalışmaları genellikle beyaz, orta sınıf kadınlara odaklanıyor ”.

Farklılık siyasetinin daha diyalektik bir anlayışına hitap eden karmaşık ve birbiriyle bağlantılı ilişkiler, çeşitliliğin çoklu biçimleri, birbirinden yalıtılmış bir şekilde varmış gibidir.

Kimlik politikasına dayalı bir pedagojide tekrarlanan bir başka sorun da, deneyimin genellikle tanımlama düzeyinde bırakılması, yani hikaye anlatımının teorik analiz pahasına memnuniyetle karşılanmasıdır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör