Ulusal Yeterlilik – Hollanda Mesleki Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Hollanda Mesleki Eğitiminde Değerlendirme:

Son 15 Yıla Genel Bakış ve Gerilimler

Bu giriş, genel olarak, son 15 yılda Mesleki Eğitim ve Öğretimde değerlendirme uygulamalarını büyük ölçüde etkileyen iki gelişmeyi açıklamaktadır. Birincisi, mesleki eğitimin nihai hedeflerini belirleyen ve müfredat ve değerlendirmelerin geliştirilmesi için temel oluşturan mesleki eğitim için ulusal yeterlilik yapısındaki gelişmeler. İkincisi, MEÖ değerlendirmelerinin kalite güvence sistemindeki değişiklikler.

Bunu takiben, hem araştırma hem de uygulamada Mesleki Eğitim ve Öğretim değerlendirmesine ilişkin tartışmalarda tekrar tekrar ortaya çıkan beş gerilim ileri sürülür ve tanımlanır. Bu beş gerilimi belirlemek ve betimlemek için, Hollanda’da mesleki eğitimde değerlendirmede kilit yazarlara genel bir bakış sunulmaktadır.

Bilimsel yayınları, son 15 yılın politika belgeleriyle birlikte (örneğin, Yetişkin ve Mesleki Eğitim Yasasının değerlendirilmesi ve Müfettişlikteki gelişmeler hakkında) gerilimlerin formüle edilmesinin temelini oluşturdu.

Gerilimler, ayırt edilebilir beş konu sunacak şekilde seçilmiş ve tanımlanmıştır. Bu gerilimler şunlardır: (1) yeni hedefler yeni değerlendirme yöntemleri gerektirir, (2) tutarlı bir program değerlendirmesine karşı tek seferlik bir ölçüm olarak değerlendirme, (3) işgücü piyasasının Mesleki Eğitim ve Öğretime artan katılımı, (4) arasında bir dengenin sağlanması. değerlendirmelerin geliştirilmesinde ve kalite güvencesinde hükümet kontrolü ve Mesleki Eğitim ve Öğretim kurumlarının sorumluluğu ve (5) değerlendirmenin biçimlendirici ve özetleyici işlevleri arasındaki dengeyi gerçekleştirmek.

Sonuç bölümünde, MEÖ değerlendirme uygulamalarında mevcut statüko, MEÖ’deki tüm değerlendirme sürecinin şematik bir temsili olan “Süreç Mimarisi Değerlendirmesi” olarak tanımlanmaktadır.

Ulusal Yeterlilik Yapısındaki Değişiklikler

Son 15 yılda, Hollanda’da mesleki eğitimin ulusal yeterlilik yapısı büyük ölçüde değişti ve MEÖ’deki değerlendirme uygulamalarını derinden etkiledi. Yetişkin ve Mesleki Eğitim Yasası başlıklı hükümet mevzuatının hedeflerinden biri, Mesleki Eğitim ve Öğretim ile işgücü piyasası arasındaki uyumu iyileştirmekti.

Bu, MEÖ’nün yalnızca mesleğe özgü bilgi ve becerilerle değil, aynı zamanda değişen koşullar ve çalışma ortamlarında işlev görecek yaşam boyu öğrenme becerileri ve kapasiteleriyle de ilgilenmesi gerektiği anlamına gelir.

Bu hedefleri gerçekleştirmeye yönelik önlemlerden biri, mesleki yeterlilik profillerinde Hollanda VET’deki farklı eğitim yörüngelerinin hedeflerini tanımlayan ve önceden belirleyen VET için ulusal bir yeterlilik yapısının getirilmesiydi. Bir mesleki yeterlilik profili, hükümet tarafından resmi olarak tanınan, birbirine bağlı bir dizi temel beceridir (yani bilişsel, etkileşimli, psikomotor ve iletişimsel).

Bu profiller, bir meslek veya ilgili meslekler içinde sürekli istihdam edilebilirliğin temelini oluşturur. Yeterlilik yapısına ilişkin daha geniş politika amaçları ve beklentileri, öğrenme yollarını kısaltmak için fırsatlar sunarak ve önceki öğrenmenin değerlendirilmesine dayalı eğitim yörüngelerini uyarlayarak MEÖ’nün erişilebilirliğini ve verimliliğini artırmayı kapsar.

MYK
MYK Ulusal yeterlilik
Ulusal yeterlilik Belgesi Nedir
Ulusal Meslek Standartları
Ulusal YETERLİLİK seviyeleri
MYK listesi
MYK Portal
Ulusal yeterlilik Sistemi

Ulusal yeterlilik yapısının gelişimi, bir eğitim yörüngesine ve mesleğe çok özel olan çok sayıda ayrıntılı ve spesifik yeterlilik profilinin (yaklaşık 800) oluşturulmasıyla başlamıştır.

Bu profiller, çoğunlukla kapsamlı olmayan ve birbirleriyle ilişkili olmayan belirli bilgi unsurları ve bazen beceriler açısından öğrenme çıktılarını içeriyordu. Bu yeterlilik profillerinin çok spesifik ve ayrıntılı olduğu ve esnekliği engelleyen çok fazla spesifik ve dar kursa yol açtığına dair şikayetler ortaya çıktı. Daha bütünleşik veya bütüncül yetkinlikler isteyen işgücü piyasası tarafından anlaşılmadılar.

Bu şikayetler, daha çok işgücü piyasasına dayalı yetkinlik temelli yeterlilik profillerinin geliştirilmesine yol açmıştır. Bu gelişme 1999’da başladı (ACOA, 1999) ve 2005/2006 civarında ilk yetkinlik temelli profillerle sonuçlandı.

Yeni profiller, 2010 yılına kadar tüm eğitim yörüngeleri için zorunlu hale getirildi (daha sonra 2015’e ertelendi). Yeterliliğe dayalı profiller, yaşam boyu öğrenme için hem mesleğe ilişkin hem de daha toplumla ilgili yetkinlikleri içerir. Yetkinlik, bütünleşik meslekilik perspektifinden ele alındı.

Bu, dar iş profillerine odaklanmak yerine, temel mesleki roller ve durumlarda ihtiyaç duyulan bütünsel, genel ve entegre bilgi, beceri ve tutum kümeleri kavramlarına dayandığı anlamına gelir.

Mesleki Eğitim ve Öğretim ve mezunlarının esnekliğini artırmak ve daha standartlaştırılmış profiller sağlamak için, sonraki nesil yeterlilik profilleri (2008’den itibaren), Bartram’ın (2005) kanıta dayalı çalışma tanımlamasına dayanan bir Evrensel Yeterlilik Çerçevesine (UCF, Bartram, 2012) dayanıyordu. 20 boyuta ve 120’ye kadar bileşene ayrılabilen sekiz “büyük” yetkinlikten oluşan bir faktör yapısı. Bu çerçeveye dayalı olarak, Hollanda Mesleki Eğitim ve Öğretimi için 25 yeterlilikten oluşan bir yeterlilik çerçevesi geliştirilmiştir.

Bu 25 yeterlilik, yeterlilik profilleri için merkezi düzenleme çerçevesi haline geldi. Bu yetkinliklere örnek olarak mesleki uzmanlık, müşteri odaklı çalışma, işbirliği, karar verme ve eylem başlatma, planlama ve organize etme verilebilir.

Her bir yeterlilik profili içinde, bu yetkinlikler mesleğe özgü temel görevlerle (ör. hayvanlarla ilgilenmek) ve iş süreçleriyle (ör. hayvanları beslemek, hayvanları idare etmek) ilgilidir. Yetkinliklerin temel görev ve süreçlere bağlanmasıyla, yetkinlik temelli profiller ile mesleki uygulama arasındaki ilişki daha açık ve anlaşılır hale getirildi.

Yetkinlik bazlı yeterlilik yapısının genel, aktarılabilir ve değiştirilebilir karakteri, ana gücü olarak sunuldu. Ancak, bu onun en büyük tuzağı olduğu ortaya çıktı. Mesleki Eğitim ve Öğretim kurumları, genel yetkinlikler yaklaşımını denedi ve bunları temel olarak “boş” kavramlar olarak deneyimledi.

“Yetkinlik” kelimesi çok fazla farklı yorumla kirletildi ve Mesleki Eğitim ve Öğretim kurumları temel olarak performansın değerlendirilmesine, yeterliliğin önemli bileşenleri olarak bilgi ve tutumların ihmal edilmesine odaklandı.

Sonuç olarak, mesleki eğitim kurumları ile işverenler, politika yapıcılar ve araştırmacılar, bir profesyonel olmanın bilgi bileşeni hakkındaki tartışmaya yeniden katıldılar.

2011 yılında, “yetkinlik temelli yeterlilik profili” terimi, mesleki temel görevler ve iş süreçlerinin yanı sıra temel bilgi, beceri ve mesleki tutum unsurlarının MEÖ’nün istenen öğrenme çıktıları olarak açıkça belirtildiği “profesyonel odaklı yeterlilik profili” olarak değiştirilmiştir. 

Yetkinlik artık “yerleşik profesyonellik” olarak geliştiriliyor, yani yetkinliğin yalnızca belirli bir bağlamda anlam kazandığı anlamına geliyor. Belirli bir mesleğin temel görevleri ve çalışma süreçleri, belirli bir yeterlilik biçimine anlam verir ve bu nedenle, genel yeterliliklerden daha iyi değerlendirme ölçütleri sunar.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör