Yönetimden Yönlendirme  – İsviçre’de Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

Kontrol ve Yönetimden Yönlendirme 

İsviçre yüksek öğrenim sistemi, çok karmaşık bir yönlendirme, yönetişim ve finansman sistemine sahiptir. Gözetim sorumluluğu, kurumların doğasına ve tarihine göre değişen karmaşık bir kurallar dizisi aracılığıyla kantonlar ve Konfederasyon arasında paylaşılır. Federal alan içinde, mesleki ve akademik akışların sorumluluğu farklı bölümlere aittir.

Yeni oluşturulan uygulamalı bilimler üniversitelerinin özerklik derecesi, geleneksel akademik üniversitelerin sahip olduğundan çok daha azdır. Şeffaflık ve hesap verebilirliği sağlamak için üçüncül kurumların iç yönetiminin güçlendirilmesi gerekmektedir. Bu bölüm, üçüncül sistemi yönetmenin zorluklarını ele almakta ve genel yönlendirmeyi ve etkili yönetişimi iyileştirmek için önlemler önermektedir.

Tanıtım

Yönetişimdeki değişiklikler, İsviçre yükseköğretim reformlarının merkezinde yer almaktadır. Aktörler – Konfederasyon, Kantonlar, yüksek öğretim kurumları, belediye yetkilileri, sanayi ve genel olarak halk, mevcut ve aday öğrenciler – arasında sorumlulukların daha açık ve dinamik bir yükseköğretim ortamında yeniden dağıtılmasına yol açan yeni ilişkiler öngörülmektedir.

Değişikliklerin ana amacı, üzerinde anlaşmaya varılan kalite, erişim ve eşitlik hedeflerine yönelik verimli ve duyarlı ilerlemelerin teşvik edilmesidir. İsviçre bağlamında, sorumluluklar artık aktörler arasında daha geniş bir şekilde paylaşılsa bile, değişiklikler daha fazla tutarlılık istiyor.

Reformların Ana Eğilimleri

Yürütülen reformların temel dayanağı, koordinasyon güçlerinin güçlendirilmesi gerektiğidir. OECD uzmanlarının Konfederasyon veya Kanton hükümetinde veya kurumlar içinde görüştüğü hiç kimse statükoyu tartışmadı. İlk olarak, daha güçlü bir Konfederasyon rolü ve Kantonlar arasında daha iyi işbirliği yoluyla ülke çapında koordinasyonun arttırılması ve ayrıca hükümet, yükseköğretim sisteminin temsilcileri ve diğer paydaşlar arasında bir vizyon geliştirilmesinde işbirliğinin geliştirilmesi ihtiyacı hissedilmektedir. 

İkinci olarak, Federal ve Kanton makamlarının, yükseköğretim faaliyetlerine rehberlik eden daha hedefli ve tutarlı bir düzenleme ve teşvik sistemi geliştirmeleri beklenmektedir. Üçüncüsü, yükseköğretim kurumlarının net hedefler belirleyen ve tutarlı günlük uygulamaları bu hedeflerle uyumlu hale getiren yönetimsel uygulamaları uygulamalarında daha da ilerlemeleri beklenmektedir.

Devlet ve yüksek öğretim kurumları arasındaki ilişkilerde daha güçlü ülke çapında koordinasyona ve daha hedefli yönlendirmeye yönelik bir hareket, ulusal kontrol ve yönetim arzusuyla motive edilmez. Aksine, bu tür merkezileştirilmiş bir yaklaşım, kültürel çeşitliliğin zarar görebileceği ve kapsamlı bir politikanın başarısız olacağı endişelerini doğurur.

Ayrıca, genel siyasi iklim, büyük bir vizyon geliştirmek ve uygulamak yerine adım adım pragmatik reformları destekliyor gibi görünüyor. Ancak genişleme ve yüksek kaliteli araştırmaları güçlendirme talepleri o kadar acildir ve büyüyen küresel rekabette güçlü bir konumu kaybetme tehlikesi o kadar tehdit edici olarak kabul edilir ki, büyük çaba gösterilmesi gerekir. Eşitlik kaygıları, sistem genelinde uygulanan politikaların geliştirilmesinde de yer alır.

Kişiye özel yönlendirme
Yönlendirme Modeli nedir
Numara yönlendirme
Yönetim süreçleri Gregg
telefon yönlendirme *21*
Toplumsal yönlendirme nedir
Arama yönlendirme Ne Demek
Telefonuma yönlendirme yapılmış

Federal kanton hükümet sistemi ve yüksek öğretimin yönlendirilmesi

Geleneksel olarak, İsviçre yüksek öğrenimi Kantonların sorumluluğundadır. 26 Kantonun ve yarı Kantonların sadece bir azınlığı üniversite işletiyor olsa da, üniversiteler dini, kültürel, dilsel ve ekonomik çeşitliliği yansıtan ve aktaran Kanton kurumlarıdır. Konfederasyon teknik üniversiteleri ancak bilim genişlediğinde ve 19. yüzyılın ortalarında ulusal ekonomi için hayati hale geldiğinde kurdu.

Yaklaşık aynı zamanlarda Konfederasyon araştırma fonlarının sorumluluğunu da üstlendi. Neredeyse yüz yıl sonra, 1968’de Konfederasyon, Kanton üniversitelerini sübvanse etmeye başladı. Günümüzde üniversiteler kamu finansmanını üç kaynaktan almaktadır. Üniversiteleri yöneten Kantonlar bu finansmanın yarısından fazlasını (%57) sağlamaktadır.

Konfederasyon %27 oranında katkı sağlıyor (Ulusal Bilim Vakfı dahil). Şu anda %16 olan kamu finansmanının giderek daha önemli bir payı, kendi sınırları dışındaki üniversitelere giden öğrencilerle birlikte Kantonlardan gelmektedir. Artan maliyetler, son yıllarda Kantonlar arası büyük para akışlarına yol açmış ve 2001 yılına kadar olan üç yıllık dönemde neredeyse %40 oranında artmıştır.

1999’da, Üniversitelerin Teşviki Hakkında Federal Yasa, sübvansiyonlara ek olarak, Konfederasyon ve Kantonların ortak organları aracılığıyla yüksek öğretim politikasında gerekli işbirliği ve koordinasyon için bir temel sağladı. Şimdiye kadar, CUS bu türden kurulacak tek organdı.

1994 yılında Konfederasyon yüksek öğretimde daha aktif hale geldi. En az üç yıllık mesleki eğitim ve öğretimin tamamlanması üzerine verilen yüksek öğrenim diplomalarının tanınmasına ilişkin Avrupa Komisyonu Direktifi 89/48/EEC, uygulamalı bilimler üniversitelerinin kurulması için temel sağlayan Federal yasaya ilham verdi. Bu, yüksek meslek okullarının yükseltilmesi ve mesleki sektörün yeniden düzenlenmesi yoluyla gerçekleştirilmiştir.

Konfederasyonun yüksek öğrenime sınırlı katılımı ve ekonomiye yönelik temel sorumluluğu, Federal düzeyde eğitim, araştırma ve teknoloji sorumluluklarının iki bölüm arasında paylaşılması anlamına gelmektedir. İçişleri Bakanlığı üniversite eğitiminden sorumludur (iki teknoloji enstitüsü hariç), uygulamalı bilimler üniversiteleri ise Ekonomi Bölümü’nün sorumluluğundadır.

Ayrıca, Konfederasyon prensip olarak üniversitelere fon sağlamakla sınırlıyken (iki teknoloji enstitüsü hariç), uygulamalı bilimler üniversiteleri ile ilgili olarak düzenleyici yetkiye sahiptir.

OECD inceleme ekibinin ziyaretinden önce, genel istişare için bir anayasa değişikliği taslağı gönderilmişti. Taslak değişiklik, 1999 tarihli Federal Üniversite Teşvik Yasasının koordinasyon hükümlerini desteklemek ve yükseköğretimin tüm alanında (üniversiteler, teknoloji enstitüleri ve uygulamalı bilimler üniversiteleri) tutarlı bir politika için anayasal bir temel sağlamak için gerekçe olarak ortaya koymaktadır. Konfederasyon ve Kantonların ortak sorumlulukları aracılığıyla. “İşbirlikçi federalizm”, sorumlulukların öngörülen yeniden dağılımının yönelimini yakalar.

Değişiklik taslağı, Konfederasyon, Kantonlar ve akademi temsilcilerini içeren bir çalışma ve yönlendirme grubunun önerilerine dayanmaktadır. Önerilen değişiklik, ister Kantonlar veya Konfederasyon tarafından yönetilsinler, ister özel kurumlar yani üniversiteler  teknoloji enstitüleri, uygulamalı bilimler üniversiteleri, öğretmen yetiştiren kurumlar, güzel sanatlar veya müzik okulları olsun, tüm yüksek öğretim kurumlarını ilgilendirmektedir.

Değişiklik taslağı, Konfederasyon ve Kantonların, bu kurumların öğretim ve araştırmada kaliteyi güvence altına almalarına olanak tanıyan elverişli bir çerçeve sağlayacağını belirtiyor. Daha sonra Konfederasyon ve Kantonların ortak politika oluşturma ilkelerini benimsemesi gereken sekiz alan belirler: kurumsal özerklik, erişim, kursların ve kurumların tanınması, öğrencilerin, öğretmenlerin ve araştırmacıların hareketliliği, derece ve sertifikaların tanınması, kalite güvencesi ve finansman .

Değişiklik taslağı özel yüksek öğretimi akreditasyon süreçlerine dahil etse de uygulanacak kriterler henüz net değil. Dolayısıyla, bu ilkelerin özel yükseköğretime de ne ölçüde uygulanacağı açık bir soru olarak kalmaktadır.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör