Öğretim Alt Sistemi – İspanya’da Eğitim Sistemi– Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

 Karşılıklı Tanınmaya Doğru Mücadele Eden

Üç Paralel Mesleki Eğitim ve Öğretim Alt Sistemi

Bir önceki paragrafta, eğitim sisteminin bir parçası olan, meslek okullarında verilen, öğretmenler tarafından verilen ve bu çalışmanın birçok bölümünde ele alınacak olan örgün mesleki eğitime değinmiştim.

Ülkede mesleki eğitimin geç gelişmesi birkaç faktörle açıklanabilir: birincisi, yirminci yüzyılın ilk üçte birine kadar ekonomisi büyük ölçüde tarıma dayanan ülkenin sanayileşme sürecinin yavaş olması; ikincisi, on dokuzuncu yüzyılın sonunda nüfus artışının geç başlaması; ve üçüncüsü, 1930’lardaki iç savaş ve onu takip eden korumacılık ve izolasyonizmdir.

Bunun bir sonucu olarak, İspanyol mesleki eğitimi, diğer ülkelerde yaygın olan “teknik” özelliğine atıfta bulunulmamaktadır.

1970 ve 1990 arasında örgün mesleki eğitime erişim için GCSE (GESO) talep edilmedi. Bununla birlikte, 1990’dan beri, erişim gereksinimleri yükseltildi ve akademik zorunlu bir seçim olan Bakalorya’ya erişim kadar talep edildi. Böyle bir kısıtlama, Mesleki Eğitim ve Öğretimin kalitesinin ve prestijinin iyileştirilmesine ve ayrıca uzmanlaşmasına katkıda bulunmuştur.

Böl. 2, ikincisi Üniversite çalışmalarına erişim sağlar. Böyle bir erişim 1990’dan beri yasal olarak mümkün olmuştur, ancak 2011’de CFGS’lerini bitirmiş öğrenciler için doğrudan erişime izin veren reformun uygulanmasından sonra gerçek bir seçenek haline gelmiştir. Bunun sonucu, artık birçok Mesleki Eğitim ve Öğretim mezununu kabul eden birçok Üniversite derecesindeki profilde bir değişiklik oldu.

Geçtiğimiz onyıllarda, mesleki eğitim teklifini artırdı, ancak ancak son zamanlarda benzer miktarda genç, zorunlu sonrası düzeyde akademik olana benzer bir mesleki yola katılıyor. Zorunlu2 sonrası eğitime kayıtla ilgili veriler Tablo 1.1’de gösterilmektedir.

Böyle bir gelişmenin de birkaç nedeni vardır: Birincisi, aileler, gençler ve bir bütün olarak toplum, 1970’lerde eğitimin mesleki değil akademik olacağı ve işin mesleki eğitime daha iyi bir alternatif olacağı umudunu taşıyordu. geleneğinin olmamasından kaynaklanmaktadır.

Okulun alt sistemleri nelerdir
Alışveriş alt sistemi nedir
Uyarlama alt sistemi Nedir
Yönetim alt sistemi
Alışveriş alt sistemleri
Eğitim sisteminin en alt sistemi Nedir
Okulun alt sistemleri nelerdir EKYS
Yönetim alt sistemi NEDİR

Böyle bir inanç, bu on yıllar boyunca VET’in prestijinin artmasıyla değişti, 1984’ten başlayarak VET öğrencilerinin şirketlerde işe yerleştirilmesinden zevk alma seçeneği ile başladı. İkincisi, okul sistemi akademik bir yönelime sahipti ve hem altyapıların hem de öğretmenlerin akademik yollarda eğitim yönetimi tarafından yönetilmesi daha kolay (ve kaynaklar açısından daha ucuz) idi.

Üçüncüsü, VET 1970’lerde zorunlu eğitimde başarısız olanlar için ikinci bir şans olarak anlaşıldı. Mesleki Eğitim ve Öğretim öğrencilerinin 1984’ten sonraki beşinci yıllarında gönüllü olarak işe yerleştirmeleri (sözde alternatif eğitim programı aracılığıyla), giriş koşullarındaki artan seviye ile birlikte MEÖ’nün toplumdaki saygınlığını artırdı ve bu, Mesleki Eğitim ve Öğretimin toplumdaki saygınlığını artırdı ve buna, MÖE’nin çabalarıyla eşlik etti. Eğitim Departmanı, Mesleki Eğitim ve Öğretim teklifini artırmanın yanı sıra uzmanlaşmasını da geliştirecektir.

Üçüncüsü, 1960’ların ve 1970’lerin başlarındaki bebek patlaması kuşağının yerini aldıktan sonra demografik gelişmenin de güçlü bir etkisi oldu. Okul sistemi, kısmen 2005/2006 öğretim yılında 530.954 ve 2015/2016 öğretim yılında 715.409 olan Güney Amerika ve Kuzey ve Güney-Sahel Afrika ülkeleri ile Doğu Avrupa ülkelerinden gelen göçmen nüfusun gelmesiyle yeniden kayıt aldı. 

Göçe esas olarak ekonomik nedenlerden kaynaklandığından ve nitelikli iş arayışının akademik yüksek öğretimin sahip olmadığı bir değere sahip olması nedeniyle, göçmen kökenli öğrencilerin yarısından fazlası bir VET yeterlilik düzeyine katılmıştır.

Bölüm 2 ve 5’in yanı sıra Bölüm II’deki Bölüm hariç tüm bölümler. 10 örgün mesleki eğitime atıfta bulunur ve dolayısıyla İspanyol mesleki eğitim sistemini ayrıntılı olarak açıklar.

Ancak mesleki eğitim teklifin sadece bir parçasıydı. İkincisi, 1960’larda başlayan ve Çalışma Bakanlığı tarafından teşvik edilen mesleki eğitim (FPO, istihdam eğitimi veya diğer bağlamlarda adlandırıldığı gibi mesleki yetişkin eğitimi) idi.

Bu on yıl, kırsal alanlardan şehirlere güçlü bir iç göç anlamına geliyordu. Bu hareketin iki tezahürü vardı, ilki kırsal kesimden insanların her ilin ana şehirlerine taşınması, ikincisi ise köylerden ülkedeki büyük ve büyüyen şehirlere taşınmaktı; Madrid, Barselona, ​​Valensiya, Bilbao ve Sevilla ülke çapında ana alıcılardır.

Bu göçmenler, halihazırda iş tecrübesi ve çalışma alışkanlıklarına sahip olan, ancak iş başında öğrenilen meslekleri kentsel alanlarda yararlı olmayan genç yetişkinlerdi. Çalışma Bakanlığı, daha sonra, yeni bir meslek öğrenmek zorunda olan, ancak çalışmaya ve geçimini sağlamaya istekli ve buna ihtiyaç duyan, genellikle okuma yazma bilmeyen bu genç yetişkinlere yönelik belirli mesleki alanlarda kısa eğitim kursları düzenledi. Her ilin tüm ana şehirlerinde eğitim merkezleri kuruldu ve on buçuk yıl boyunca önemli bir rol oynadılar.

1980’lerin başında ülke dramatik bir şekilde değişmişti, işsizlik ve özellikle genç işsizliği çok yüksekti ve Çalışma Bakanlığı’nın merkez ağı eğitim vermek için kullanıldı.

Özel eğitim teklifini finanse etmek için de büyük miktarlarda para yatırıldı, çoğu sübvanse edildi, çünkü eğitim kurslarına katılan işsizler için bir ödeme vardı. Bununla birlikte, bu eğitimin dinamikleri değişmemişti: yardımın teşvik edildiği, ancak öğrenmenin değerlendirilmediği ve bu nedenle eğitim bittikten sonra hiçbir yeterlilik sağlanmadığı eğitim sunumundan oluşuyordu.

Altyapı aynı kalsa da, oynadığı rol 1960’lardakinden farklıydı: işgücünü vasıflandırmaya yönelik bir ölçü olmaktan çıkıp, sosyal uyuma yönelik bir politikaya dönüştü ve işsizlik sübvansiyonlarıyla bağlantılıydı.

1986’da İspanya Avrupa Topluluklarına girdi, Avrupa Sosyal Fonu’ndan büyük miktarlarda para daha fazla eğitim teklifine yatırıldı, bu aslında bir eğitim pazarının açılması anlamına geliyordu.

O dönemde özel kurumlar kamu kurumlarıyla rekabet halindeydi, ancak bu piyasaya belediyelerden işveren federasyonlarına, sendikalara, sivil toplum kuruluşlarına ve hatta kendi kaynaklarını geliştirmek için dış ve uluslararası fonlara başvurma konusunda uzmanlaşmış kurumlara kadar değişen yeni aktörler katıldı. eğitim yerleri, eğitmenler ve kaynaklar ağı. Eğitim kendi başına bir iş haline geldi.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör