Çok Katmanlı Bir Organizasyon – Hollanda Mesleki Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma

Çok Katmanlı Bir Organizasyonda Kurulların Yönlendirme Kapasitesi

Mesleki Eğitim ve Öğretim sektöründe hem okulların ölçeği hem de yapıları, bu yönetim kurulunun sınıfa “damlamasını” daha uzun ve daha zor hale getirme sürecini etkiler. Yönetim katmanları nedeniyle yönetim kurulu odası ile sınıf arasındaki mesafe daha fazla ve daha az doğrudandır.

Örneğin, yönetim kurulu planlarını ayarlayabilen veya değiştirebilen ekip liderlerini, okul yöneticilerini, sektör yöneticilerini ve destek personelini alın. Genel olarak Hollanda okulları üzerine düşünen Hooge, günümüz eğitim politikasında bir tür okul yönetim kurulu kontrolü efsanesi olduğunu belirtiyor.

Politika belgelerinde ve politika mektuplarında, eğitim kalitesinin yönetilmesi ve kontrol edilmesinin son derece zor olduğu bilinmesine rağmen, eğitim kalitesinden okul yönetim kurulunun sorumlu olduğu tartışılmaktadır. Bu, bugünlerde araştırma ve teoride paylaşılan ve dağıtılmış liderlik kavramları hakkında neden güçlü bir tartışma olduğunu açıklıyor.

Son yıllarda, özellikle VET eğitiminde Hollanda okul kurulları, okullarının eğitim kalitesinin daha fazla farkındadır. Ancak yine de yönetim kurulu davranışının eğitim kalitesini artırıp artırmadığını ve hangi özel yaklaşımların başarılı olduğunu ve hangilerinin olmadığını sormaları gerekiyor.

Bu nedenle, her şeyden önce, okul yönetim kurullarının eğitim süreçlerinin kalitesine katkıda bulunması gereken araçlar üzerinde düşünmek önemlidir. Örneğin, kalite güvence araçlarının uygulanmasına yönelik bir yönetim kurulu kararının olası etkilerinden bazılarını zaten tartışmıştık. İkinci olarak, karmaşık kurumsal ortamı ve paydaşlarının çeşitli beklentileri göz önüne alındığında, bir MEÖ yüksekokulundaki bir kurulun sahip olduğu özgürlük derecelerini tartışmamız gerekiyor. Bunu daha sonra bölümde tartışacağız.

İşleri daha da karmaşık hale getirmek için, eğitim kalitesini etkileyen sadece kurulların, öğretmenlerin ve öğrencilerin kapasiteleri ve isteklilikleri değildir. Eğitim kalitesi aynı zamanda okulların organizasyon yapısına, bölümlerin uyumuna ve öğretmen takımlarının ne kadar özerklik algıladığına da bağlıdır. Bunu bir sonraki bölümde detaylandıracağız.

Dikey ve yatay örgüt yapıları
Yazılım katmanları
Yatay örgüt Modeli özellikleri
Yatay örgüt modeli nedir
Dikey organizasyon nedir
Entity Framework Katmanlı mimari
Katmanlı mimari Nedir
Çok katmanlı ne demek

Mesleki Eğitim ve Öğretim Sektöründe Okulların Organizasyon Yapısı

Bölgesel eğitim merkezlerinin çoğu üç sektörde eğitim vermektedir: mühendislik ve teknoloji, ekonomi ve sağlık ve sosyal bakım. Her sektör içinde, içeriğe dayalı birkaç eğitim programı kümesi vardır. Her küme, farklı düzeylerde ve farklı uzunluklarda programlardan oluşur.

Bölgesel eğitim merkezlerinin eğitim profilleri çok çeşitlidir. Küçük, uzmanlaşmış bölgesel eğitim merkezleri sadece birkaç kümeden eğitim programları sağlarken, bazı büyük bölgesel eğitim merkezleri 14 kümeden programlar sağlar. Ortalama olarak, bölgesel eğitim merkezlerinde yaklaşık 7450 öğrenci bulunmaktadır.

Bölgesel eğitim merkezlerinin okul içi organizasyonuna bakıldığında, örneğin öğretmenler ve öğrencilerden oluşan öğrenme alt sistemi, destek personelinden oluşan destek sistemi ve orta düzey yöneticiler ve öğrencilerden oluşan yönetim sistemi gibi çeşitli alt sistemleri ayırt ederiz. 

Kurumsal teorideki ana fikir, yapı ve prosedürlerdeki değişikliklerin sınıf öğretiminden ayrılabileceğidir. 1970’lerden bu yana araştırmacılar, okulların genellikle kurumsal çevrelerinden gelen baskılara sembolik değişiklikler yaparak yanıt verdiğini savundular.

Diğer bir deyişle, kurul ve yönetim katmanı veya destek personeli tarafından değiştirilen yapılar ve prosedürler, sınıf uygulamalarını mutlaka etkilemez. Ayrışma nedeniyle, sınıf diğer alt sistemlerdeki değişikliklerden arabelleğe alınır.

Örneğin, 1990’larda okul özerkliğinin büyütülmesini ve artmasını ele alalım. Her iki reform da okulların örgütsel yapısında çarpıcı değişikliklere yol açtı, ancak bu değişikliklerin sınıf uygulamalarında değişikliklere neden olduğuna ve dolayısıyla daha kaliteli bir eğitime katkıda bulunduğuna dair neredeyse hiçbir kanıt yok. Ayrıca, büyük ÇC’lerin yaratılmasının bir sonucu olarak öğretmenlerin özerkliğinin gerçekten arttığından şüphe duyabiliriz.

Bu fikrin, öğretmenlerin failliği ve özerkliğinin nasıl kavramsallaştırıldığı konusunda bazı çıkarımları vardır. Bireysel bir bakış açısından, öğretmenler sınıf uygulamaları hakkında karar vermede yüksek derecede kontrol sahibi olarak tasvir edilebilir. Ancak kurumsal bir bakış açısından öğretmenler, davranışları kurumsal çevre tarafından şekillendirilen aktörler olarak tasvir edilebilir.

Coburn (2004), bu bakış açıları üzerinde düşünerek ve okulların ne ölçüde gevşek bağlı kuruluşlar olarak görülebileceğini göz önünde bulundurarak, öğretmenlerin sınırlı bir özerkliğe sahip olduğunu öne sürer: öğretme ve öğrenme ve çevredeki daha geniş hareketlerdir.

Günlük uygulamada bu, düzenleyici yapıların karar vermede teknik sınırlar koyduğunu, öğretmenlerin bir şekilde yanıt vermeleri gerektiğini düşündükleri baskılar ve öncelikler yarattığı anlamına gelir. Aynı zamanda, öğretmenlerin zaman içinde geliştirdikleri önceden var olan düzenlilikler, onların yeni yaklaşımlara ve fikirlere “uyma” eğiliminde oldukları güçlü bir çerçeve oluşturacaktır.

Bu analizden, okullarda ayrıştırma fikrinin çok basit ve çok statik olduğu sonucuna varıyoruz; öğretmenler, kurumsal çevre ve okul içindeki diğer örgütsel üyeler ve alt sistemler arasında karmaşık bir dinamik vardır.

Bu etkileşim fikri, profesyonel bir bürokrasi kavramına dayanarak, etkileşimli alanlar modelini (ISM) geliştiren Hanson (2001) tarafından da tanımlanmıştır. Profesyonel bir bürokraside, birincil süreçlerin (burada: öğretim) doğası, ikincil süreçlere (burada, destekleyici personel ve yönetim) hakimdir. Birincil süreçlerin bu baskınlığı, birincil süreçleri etkilemek isteyen diğer örgüt üyeleri için zorluklara neden olur.

Son on buçuk yılda, bölgesel eğitim merkezlerindeki (orta) yöneticilerin konumu güçlendi ve aynı zamanda takımların sonuçları için daha fazla sorumluluğu var ve bir dereceye kadar kendilerini yönetmeleri bekleniyor. Bu daha geniş sorumluluk dağılımı nedeniyle, yönetsel yetki ile sınıf uygulaması arasındaki sınır yeniden tanımlanmalıdır.

Günümüzde birçok bölgesel eğitim merkezinde, aynı kümede çalışan öğretmen ekipleri kendi çıktılarından sorumludur (okuyun: öğrencilerinin performansları). Bu “sonuçtan sorumlu ekiplere” daha fazla özerklik verildi, çünkü beklenmedik durumları hesaba katabilecekleri ve gerektiğinde çalışma yöntemlerini ayarlayabilecekleri iddia ediliyor.

Ayrıca ekipleri sorumlu kılmanın onları kendi davranış, tutum ve sınıf uygulamaları üzerinde düşünmeye teşvik edeceği ileri sürülmektedir. Takımların bunu yapıp yapamayacağı takımlar ve departmanlar arasında değişir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör