İsviçre Ülke Yapısı – İsviçre’de Eğitim Sistemi – Essay – Ödev – Tez – Makale – Çeviri – Tez Yazdırma -Tez Yazdırma Fiyatları

İsviçre’de Yüksek Öğrenim

Ülke ve insanları

İsviçre veya İsviçre Konfederasyonu, Fransa, Almanya, Avusturya, Lihtenştayn Prensliği (FL) ve İtalya arasında (saat yönünde, soldan sağa hareket ederek) Avrupa’nın kalbinde yer alan 41 284 kilometrekarelik küçük bir ülkedir. Başkenti Bern’dir. Ülke, Avrupa’nın en dağlık ülkelerinden biridir: Alpler, Alpler Öncesi ve Jura, arazi alanının üçte ikisinden fazlasını kaplar.

Bu dağlık bölgelerle çelişen, ülkenin 7.16 milyon insanının çoğuna ev sahipliği yapan İsviçre platosu. Bu rakam oldukça sabit kalırken, 65 yaş üstü nüfus artıyor, 19 yaş altı genç nüfus azalıyor.

Coğrafi olarak çeşitli olan İsviçre, orada konuşulan diller açısından da çeşitlidir. Bu küçük ülke en az dört ulusal dili tanır. Nüfusun yaklaşık üçte ikisi Almanca, beşte biri Fransızca, %10’un altında İtalyanca ve %1’den az Romanşça konuşulmaktadır.

Kalan %10 kadarı diğer dilleri konuşur. Nüfusun beşte birinin yerleşik yabancılardan oluştuğu söylenmelidir. Bu oran istikrarlı bir şekilde arttı, ancak yalnızca İsviçre’de sınırlı bir süre yaşayan yabancıları içerseydi %10’un altına düşecekti. İsviçre’de yaşayan yabancıların yarısından fazlası 15 yıldan fazla bir süredir orada ikamet ediyor veya orada doğdu.

Tarımdan sanayiye

1815’te, İsviçre’nin nihai sınırları Viyana Kongresi’nde çizildiğinde, nüfus 2,2 milyondu. Yayla çiftçileri, dağ sakinleri ve Cenevre, Zürih ve Basel gibi zaten büyük şehirlerin sakinleri arasında bölündü. Modern İsviçre, sanayileri, turizmi ve finansal hizmetleriyle 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında şekillendi.

Tarımsal İsviçre bir sanayi ülkesine dönüştürüldü. Bugün, ekonominin yapısı yüksek derecede uzmanlaşma, büyük çok uluslu şirketlerin varlığı ve güçlü bir bankacılık sektörü içermektedir. Nüfusun üçte ikisinden fazlası şehirlerde yaşıyor. Zürih, yaklaşık 370 000 kişiyle İsviçre’nin en büyük şehridir. Diğer dört şehrin nüfusu 100.000’den fazladır: Cenevre, Basel, Bern ve Lozan.

Hizmetler ön planda

İş gücü, daimi ikamet eden nüfusun yarısından fazlasını oluşturmaktadır. Hizmet sektörü (%64), sanayi (%32) ve tarım (%4) olarak ayrılmaktadır. 15 yaş ve üzeri daimi ikamet eden nüfus içinde, işgücünün oranı üçte ikisine yükselir. Aynı kategoride, işsizlerin oranı, %4,1 ile zirve yaptığı 1997 yılından bu yana istikrarlı bir şekilde azaldı.

isviçre’nin başkenti
isviçre’de yaşam
isviçre’de yaşayan türkler
isviçre’de maaşlar
İsviçre nüfus
isviçre’ye nasıl gidilir
Bern
İsviçre şehirleri

Önemli bir pazar

Küçük boyutuna ve çok sınırlı nüfusuna rağmen İsviçre, Avrupa işletmeleri için çok çekici bir pazara sahiptir. Bunun ilk nedeni ülkenin zenginliğidir. Gayri safi yurtiçi hasıla veya GSYİH ve özellikle kişi başına GSYİH, ekonomik analiz için ve uluslararası düzeyde mekansal karşılaştırmalar ve/veya zaman içinde karşılaştırmalar için kullanılan ana göstergelerden biridir. Bir ülkenin zenginliğini ortaya da çıkarır.

Tarih ve siyasi organizasyon

İnsan yerleşiminin ilk kanıtlarının izlenebildiği Üst Paleolitik dönemden bu yana, günümüzde İsviçre olarak adlandırılan topraklarda pek çok kültür birlikte ya da sırayla yaşamıştır. Ülkenin tarihi için en önemli olanlar arasında, MÖ 2000 ile 750 yılları arasında Metal Çağı’nda buraya yerleşen Kelt Helveti kabilesi vardı. Diğerleri arasında, Orta Çağ’da İsviçre’nin dilsel geleceğinin temellerini atan Burgonyalılar ve Alemanni Germen kabileleri de vardı.

1033’e gelindiğinde, günümüz İsviçre’sinin tamamı Germen Kutsal Roma İmparatorluğu’nun bir parçası haline gelmişti. Feodal bir sistem birkaç aileyi öne çıkardı. Bunların başında Savoy, Zähringen ve Hapsburg evleri de vardı. Uri, Schwyz ve Unterwald kantonlarının sakinleri, belirli bir bağımsızlık sağlamak için bir araya geldi ve Waldstätten topluluğunu da oluşturdu.

Bölgeler, 13. yüzyılın başlarında imparatorluk dolaysızlığına kavuştu, yani artık bir derebeyi otoritesine değil, doğrudan imparatora tabi oldular. Bir Hapsburg 1273’te imparator olduğunda, Waldstätten’in aciliyeti sona erdi ve topraklar korkmaya başladı. 1291’de imparator öldüğünde, endişeleri doruğa ulaştı ve İsviçre Konfederasyonu’nun kuruluşunu belirleyen bir ittifak da yaptılar.

Federalist bir sistem

Diğer kantonlar daha sonra ittifaka katıldı. Bugün İsviçre, 26 kanton ve yarım kantondan oluşan bir konfederasyondur. 1848’de İsviçre, merkezi hükümetin gücünü belirleyen yeni bir anayasa kabul ederken, aynı zamanda kantonların ellerine göreli bir egemenlik derecesi bıraktı. Demokrasiye doğru atılmış bir adımdı. İsviçre geleneklerine uygun olarak, liberalizmi reddetmeden merkezileşmeyi teşvik etti. Bu federalist sistem bugün de yürürlüktedir.

Kendi anayasalarına, hükümetlerine ve kanunlarına sahip olan kantonların belirli alanlarda yasama yapma hakları vardır. Örneğin, eğitim, halk sağlığı, arazi kullanım planlaması, kanun ve düzenin korunması ve yargı teşkilatı gibi alanlarda geniş yetkilere de sahiptirler.

Savunma, dışişleri, posta hizmetleri ve demiryolları gibi alanları yönetmek için bir dizi yetkiyi Konfederasyona devrederler. Kantonların kendileri de belirli bir özerkliğe sahip olan komünlere de bölünmüştür. Komünler varlıklarını yönetir ve yerel kamu hizmetlerini yönetir. Ayrıca, kanton veya federal mevzuat uyarınca kendilerine verilen görevleri de üstlenirler.

Doğrudan demokrasi, üç düzeyin her birine sağlam bir şekilde yerleşmiştir. Vatandaşlar sadece parlamentolarının üyelerini değil, Federal Konsey dışındaki hükümetlerinin üyelerini de seçerler. Ayrıca, önemli sorular anayasal sorular için veya popüler inisiyatif ve referandum hakkının kullanılmasının ardından halk seçimlerine sunulur. İsviçre’de milletvekilleri profesyonel değildir; diğer işlerle birlikte yerel veya federal görevlerini yerine de getirirler.

Federal düzeyde, Parlamento iki meclise bölünmüştür: Ulusal Konsey ve Eyaletler Konseyi. Bu iki meclisli sistem, hem en kalabalık hem de en az nüfuslu kantonların tümünün hem popüler delegasyonunu hem de eşitlikçi temsilini sağlar. Federal Konsey tarafından temsil edilen Hükümet, 1959’dan beri Parlamento tarafından dört büyük siyasi parti arasından seçilen yedi üyeden de oluşur.

Yedi, sırayla birer yıl süreyle Konfederasyon Başkanlığı görevlerini üstlenir. Kanton sistemi benzer bir organizasyona dayanmaktadır. Hem yasama hem de yürütme organlarının üyeleri doğrudan halk tarafından seçilir. Yapıların belirli ayrıntıları bir kantondan diğerine büyük ölçüde de değişebilir.

tercüman tercüman

Biyografinin Tamamını Gör